Onlangs ontving ik een pizzarette. Ik had er al veel van gehoord maar het nog nooit zelf gedaan. Stiekem ben ik niet de grootste pizza fan (raar he!) dus heb ik nooit zo de behoefte gehad om zo’n ding te kopen, maar een gegeven paard kijk ik niet graag in de bek. Dus ging ik aan de slag, en met succes. Ik nodigde mijn ouders uit om samen met mij en Pim te komen pizzaretten (staat dat woord al in de Dikke van Dale?). We haalden allerlei lekker beleg in huis en hebben heerlijk getafeld. Alle vier zijn we laaiend enthousiast geworden van de pizzarette. Het is echt een hele leuke afwisseling van de standaard gourmet avond en de pizza’s waren echt verrassend lekker. Nu is het sowieso wel waar dat zelfgemaakte pizza’s honderd keer lekkerder zijn dan de kant en klare diepvriesvariant, maar ik heb oprecht enorm gesmuld.
In dit artikel vertel ik je welk pizza beleg ik gekozen heb, hoe ik het deeg gemaakt heb en ook welke hoeveelheden je ongeveer nodig hebt voor een pizzarette tafel voor 4 personen. Als laatste geef ik je wat inspiratie voor andere soorten pizza’s die je ook kunt proberen. Officiële pizzarette recepten zijn het dus niet, maar een beetje artistieke vrijheid aan tafel heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan toch? Immers, wat jij de lekkerste pizza vindt, vindt iemand anders misschien helemaal niet lekker. Denk aan de jarenlange ananas-op-pizza-discussie. Beleg de pizza dus zoals je dat zelf het lekkerste vindt en laat de ananas discussie lekker thuis voor een mega gezellige avond.
De pizzarette
Ik testte de 6-persoons pizzarette. Je kunt hier makkelijk met 6 personen pizza’s in bakken. Er worden 6 spatels meegeleverd en ook een steker voor het deeg. De pizzarette zelf werkt gewoon op stroom, dus geen rare fratsen met brandend hout zoals in een ‘echte’ pizza oven. Ik wist niet goed of je dan wel dezelfde goudbruine korst zou krijgen op je pizza, maar ik was blij verrast dat dit wel degelijk zo was. Het kan wel echt even duren, wat lastig is als je echt honger hebt. Je bent dan al snel geneigd om je pizza te snel uit de pizzarette te halen, maar geloof me als je hem beter nog even kunt laten liggen. Je kunt de pizza op de spatel laten bakken, maar ook op de pizzarette zelf. Wij hebben beiden geprobeerd en er was uiteindelijk weinig echt verschil te merken. Als je ze op de spatels bakt kan het zijn dat ze in het begin een beetje plakken, probeer hem dus niet halverwege eraf te halen zolang de bodem nog niet gaar genoeg is.
De pizza’s zijn vrij klein, waardoor ze echt heel schattig zijn. Omdat een pizza er zo’n 5 minuutjes over doet om te bakken eet je dus vrij langzaam en in kleine porties. Ik had zelf het idee dat je jezelf dan uiteindelijk stukken minder volpropt dan met gourmetten (tenminste, er even van uit gaande dat iedereen zich, net als ik, helemaal vol vreet bij het gourmetten). We hebben zelfs nog een kommetje ijs na gegeten.
Het deeg
Ik heb voor vier personen een recept gebruikt met 500 gram bloem. Dat was voor ons ruim voldoende, er was aan het einde van de avond nog wat deeg over. Er zijn verschillende methodes om je deeg te maken. Je kunt een (relatief) snel deeg maken, dat maar kort hoeft te rijzen. Of je kunt voor een deeg kiezen wat 24-48u in de koelkast rijst. Ook kun je ervoor kiezen om gist te gebruiken, maar als je echt de uitdaging aan wilt gaan kun je ook voor deeg van desemstarter kiezen. Alle keuzes zijn natuurlijk helemaal prima en het ligt er maar net aan hoeveel tijd je hebt om te wachten.
Als je de tijd hebt, dan raad ik je aan om minimaal voor de lange-rijs-methode te gaan. Mede foodbloggers koppel ‘Da noi’ zweert hierbij omdat dit het deeg makkelijker verteerbaar zou maken, en je hoeft dan minder gist te gebruiken. Dit is de methode die de Napolitani ook gebruiken. Kijk hier voor het recept. Heb je nou minder tijd, kijk dan eens naar dit recept van ‘Debs Bakery & Kitchen’. Je bent dan met zo’n 4 a 5 uur klaar met het deeg, inclusief rijstijd. Nogmaals, beide manieren zijn goed hoor. Misschien leuk om eens beide uit te testen om zo te zien welke jij fijner of lekkerder vindt. Ik koos zelf voor het laatste recept.
Pizzadeeg opbollen of niet?
Pizzadeeg voor grote pizza’s wordt vaak met de hand tot bolletjes gerold. Dat heeft als functie dat het deeg mooi in de hoogte kan narijzen en je de pizza daarna mooi kunt vormen. Voor de smaak doet dit proces weinig, dus het is zeker geen must. Zeker in het geval van pizzarette is het eigenlijk overbodig, omdat je de pizzabodems toch uitsteekt met een steker die standaard bij het pizzarette apparaat zit. Rol dus gewoon een grote lap deeg uit en steek de bodems uit.
Toch was ik eigenwijs en probeerde ik mijn pizzadeeg wel op te bollen. Van deze hoeveelheid deeg had ik 16 bolletjes gerold, maar die bleken uiteindelijk te groot en moest ik ze dus alsnog gaan uitsteken. Dat is overigens ook helemaal niet erg, je kunt de restjes deeg gewoon weer samenvoegen en opnieuw kneden tot een geheel en weer verder uitrollen. Zoals gezegd doet dat voor de smaak niet echt iets. Wil je dat ook? Bol de bolletjes op totdat je een gladde bovenkant hebt. Zo zet je het deeg op spanning waardoor het niet zo zal uitzakken. Hoe je dat doet zie je onder andere in dit filmpje.
Ik koos er zelf voor om pas tijdens het pizzaretten de deegbolletjes uit te rollen en uit te steken, maar je kunt dit ook al net van tevoren doen. Je houdt dan meer tijd over voor je gasten. Zorg er wel voor dat je voldoende bloem op het deeg hebt zodat de plakjes niet aan elkaar gaan plakken. Of laat iedereen zelf aan tafel het deeg rollen, dat kan natuurlijk ook! Rol het deeg uit tot zo’n 3mm dikte.
Alternatief (kant-en-klaar) pizzadeeg
Heb je nou helemaal geen zin om zelf het deeg te maken kun je natuurlijk ook voor een alternatief kiezen. Zo bestaan er van die rollen vers pizzadeeg, die je dan zelf alleen maar hoeft uit te steken. Ook heb je van Daneroll van die blikjes pizzadeeg en ik heb vernomen dat je zelfs echte kant en klare pizzarette bodems kunt krijgen in de supermarkt tegenwoordig. Maar die heb ik zelf nog niet eerder gezien.
Ook kun je natuurlijk je pizzabodems verantwoorder maken door er groentes in te verwerken. Denk aan spinazie- bieten of bloemkool pizzabodems. Het recept hiervan hou je van mij nog tegoed maar ik gok zomaar dat je genoeg zult vinden als je even op Google zoekt. Ook deze bodems kun je tegenwoordig kant-en-klaar kopen overigens.
Ook zou je tortilla’s kunnen gebruiken als bodem in plaats van een pizzabodem. Dat maakt de pizza’s nog lichter verteerbaar. Hou er overigens wel rekening mee dat de baktijden dan wat anders kunnen zijn, omdat de bodem al gaar is en dunner is. En leg de pizza niet te vol, anders is je onderkant zwart voordat je bovenkant gaar is.
De saus
Natuurlijk kan de basis tomatensaus niet ontbreken tijdens een pizzarette avond. Ik gok dat 90% van de pizza’s die wij eten gebruik maken van deze basissaus. De tomatensaus heb ik gemaakt door een pot goede kwaliteit passata (bijvoorbeeld van Mutti) met kleine rode ui, een teen knoflook en 1 tl italiaanse kruiden te mengen. Pel en snipper de rode ui en knoflook fijn. Fruit de ui en knoflook aan op middelhoog vuur. Zodra ze glazig zijn voeg je de passata en italiaanse kruiden toe en laat je het geheel zo’n 20 minuten met deksel op de pan pruttelen op laag vuur. Roer af en toe door. Breng eventueel op smaak met peper en zout. Omdat het echt maar kleine pizza’s zijn heb je echt maar een kleine lepel saus per pizza nodig, dus deze hoeveelheid is ruim voldoende voor vier personen. Natuurlijk kun je ook de tomatensaus helemaal zelf maken van verse tomaten of tomaten uit blik. Pureer deze dan wel op het einde, zodat hij mooi glad is.
Naast een tomatensaus serveerde ik ricotta, zodat je ook een pizza bianca kunt maken. Pizza bianca, of pizza bianche, ook wel ‘witte pizza’ heeft geen tomatensaus maar een blanke of witte bodem. Ik vind dat zelf een lekkere afwisseling, zeker met bepaalde toppings. Zoals gezegd koos ik dus voor ricotta als saus, maar je kunt ook andere ingrediënten als saus voor een pizza bianca gebruiken. Denk aan mascarpone, mozzarella of zelfs alleen een goede kwaliteit extra vergine olijfolie en wat zeezout.
Het beleg voor je pizza uit de pizzarette
Qua beleg is het natuurlijk fijn om te variëren met verschillende toppings van groenten, vlees en vis. Voor wie dat lekker vindt kan zelfs fruit erbij serveren. Maar heb je echte Italianen die komen pizzaretten, dan kun je dat beter achterwege laten haha. Er is nogal wat te doen om de pizza hawaï, voor wie dat nog niet mee had gekregen. Hieronder geef ik je per categorie inspiratie voor pizzarette ingrediënten. Sommige ingrediënten kun je beter even voorgaren, andere ingrediënten zijn juist lekkerder om na het bakken rauw op de pizza te doen. Dat is per ingrediënt aangegeven. Dat wil niet zeggen dat je het niet op een andere manier kunt doen, dit is hoe ik het prefereer en je het ook meestal in pizzeria’s zult krijgen. Er zijn natuurlijk nog tal van andere producten die je op je pizza kunt doen. Dat is het mooie aan pizza, er is geen goed of fout. Kies wat jij lekker vindt.
Een tip die ik je wel kan geven: doe niet teveel op je pizza. Hoe meer je op je pizza doet, hoe langer hij nodig heeft om te bakken. Bovendien komt dat de smaak van je pizza vaak niet ten goede. Kies 2 of 3 ingrediënten per pizza voor het optimale resultaat (bovenop de saus en kaas dan).
Vlees
- Salami of pepperoni. Er zijn veel soorten salami te krijgen en deze mogen allemaal. Hou er rekening mee dat dikke of vette plakjes kunnen leiden tot van die plasjes vet op je pizza. Hou je daar niet van, kies dan voor dunne plakken.
- Prosciutto, parmaham, mortadella of bresaola. Dit soort delicate plakjes vlees leg je eigenlijk altijd pas na het bakken op je pizza. Gekookte ham kan natuurlijk ook, deze bak je wel mee met je pizza.
- Varkensworst, zoals bijvoorbeeld venkelworst. Ik hou van dit soort vlees op mijn pizza. Koop hele worsten en haal het vlees uit het vliesje. Breek dit in kleine stukjes. Voor de pizzarette kun je deze het beste even voorgaren, omdat je anders nog rauwe worst op je pizza hebt.
- Verre van authentiek op een Italiaanse pizza, maar tegenwoordig niet weg te denken van de menukaart uit de gemiddelde pizzeria; reepjes Shoarma. Ik kies er zelf niet voor, maar het is natuurlijk altijd een optie om dit erbij te serveren.
Vis
Algemene tip: bij pizza’s met vis wordt eigenlijk nooit kaas gegeten in Italië. Mag wel natuurlijk, maar authentiek is het niet.
- Tonijn uit blik. Ik kies er zelf altijd voor om deze pas na het bakken of echt pas als je pizza bijna gaar is erop te doen. Indien je de tonijn vanaf het begin meebakt, heb je kans dat de tonijn heel droog wordt.
- Ansjovis. De grootste smaakbommetjes van de oceaan.
- Gamba’s of garnalen. Ook deze kun je het beste even voorbakken of in hele kleine stukjes snijden, omdat je anders rauwe garnalen eet.
- Gerookte zalm voeg je pas na het bakken toe.
Groentes
- Rode ui. Kan zowel meegebakken als rauw na het bakken op je pizza.
- (kastanje) champignons kun je het beste even voorbakken in een loeihete pan. Anders krijg je van die verschrompelde schoenzolen op je pizza.
- Paprika of puntpaprika. Ook deze kun je het beste even aanbakken in een pan om het rauwe randje eraf te halen. Dit hoeft niet perse als je het flinterdun snijdt.
- Rucola sla. Deze is het lekkerste om rauw na het bakken op je pizza te doen.
- Aubergine. Tenzij je deze flinterdun, maar dan ook echt flinterdun snijdt, kun je ook aubergine het beste even voorbakken in de pan.
- Courgette. Ook deze kun je voorbakken of grillen. Is geen must, maar komt je pizza wel ten goede.
- (cherry)Tomaatjes. Fijn snijden en meebakken.
Kaas
- Mozzarella is by far de beste kaas voor op je pizza. Hij smelt mooi en zorgt voor die mooie kaasdraden als je je pizza uit de oven haalt. Mozzarella kun je ook na het bakken pas op je pizza doen overigens, dat is ook eens lekker. Mozzarella van koemelk is wat steviger dan die van buffelmozzarella. Snij daarom buffelmozzarella in iets dikkere plakken dan koemelk mozzarella. In stukken scheuren kan natuurlijk ook trouwens. Tegenwoordig heb je ook strooikaas varianten van mozzarella. Hoewel dat niet mijn persoonlijke voorkeur heeft is daar ook niets mis mee. Je kunt de twee soorten ook combineren natuurlijk.
- Parmezaanse kaas kan zowel voor als na het bakken op je pizza. Ik hou er zelf van om van die parmezaan snippers op mijn pizza te strooien na het bakken. Een andere optie voor een harde schapenkaas is pecorino.
- Ricotta noemde ik al eerder. Ik gebruikte het als ‘saus’ voor de pizza bianca.
- Blauwe kaas zoals gorgonzola.
Andere toppings
- Pesto is lekker zowel voor als na het bakken.
- Truffel tapenade voor een luxe pizza.
- Verse basilicum kan zowel voor als na het bakken. Als je basilicum meebakt zullen de blaadjes wel slinken en hun kleur verliezen.
- Oregano zit natuurlijk al in de basis tomatensaus, maar extra verse oregano erbij bakken is ook lekker.
- Verse salie op je pizza meebakken
- Fruit, zoals ananas, perzik of peer
- Noten, bijvoorbeeld walnoten.
- Olijven
- Kappertjes
- Artisjok(harten)
Al deze dingen serveren bij een pizzarette tafel voor vier personen is een beetje too much denk ik. Ik koos zelf voor ongeveer de helft hiervan, en wel deze pizzarette ingrediënten: Venkel worst, venkel salami, prosciutto, tonijn, ansjovis, bol mozzarella (de maxi rol van 385 gram), een zakje mozzarella strooikaas, een zakje parmezaanse kaassnippers, een zakje rucola sla, cherry tomaatjes, rode ui, kastanje champignons, paprika, pesto, truffel tapenade & verse basilicum. Van deze ingrediënten heb ik telkens maar 1 verpakking gekocht van normale grootte. Dat was voldoende voor ons vieren. En nogmaals, beleg je pizza niet met teveel ingrediënten tegelijk.
De favoriete combinatie
Je kunt met bovenstaande ingrediënten natuurlijk eindeloos combinaties maken en iedereen aan tafel zal zijn eigen voorkeuren hebben. Toch was er 1 pizza die bij ons allemaal in de smaak viel. Voor deze pizza belegde ik het deeg met wat ricotta. Daarop smeerde ik flink wat truffel tapenade en belegde ik dit met de kastanjechampignons. Zo ging de pizza de oven in. Toen de pizza uit de oven kwam, topte ik hem af met prosciutto, parmezaanse kaassnippers en verse rucola. Echt heerlijk! De combinatie van warm en koud, de combinatie van aardse en romige smaken, afgetopt met de bittere rucola en het zoute vlees; heerlijk!
Klassieke pizza topping combinaties
Ik snap dat deze ellenlange ingrediëntenlijst je hoofd laat tollen. Want welke ingrediënten doe je dan bij elkaar, als je er maar 3 per pizza mag doen? Laat ik voorop stellen dat je heus wel meer op je pizza mag doen. Maar in Italië eten ze hun pizza ook vaak heel clean, met maar weinig toppings. Zo laat je elk ingrediënt het beste shinen. De klassieke combinaties die je vaak ziet zijn:
- Mozzarella & basilicum (klassieke margherita)
- Mozzarella, prosciutto, rucola
- Rucola, parmaham & parmezaanse kaas
- Tomaat, mozzarella & basilicum
- Mozzarella, ansjovis & kappertjes (& soms olijven; Napoletana)
- Mozzarella, aubergine & venkelworst
- Tonijn, rode ui & olijven
- Mozzarella, paprika, courgette & aubergine
- Mozzarella & champignons
- Quatro formaggio (mozzarella, gorgonzola, parmezaan & bijvoorbeeld tallegio
- Mozzarella & salami, eventueel met paprika erbij
Andere pizzarette inspiratie
Behalve deze vooral Italiaans geïnspireerde pizzarette tafel is er natuurlijk nog veel meer mogelijk! Je kunt ook niet-traditionele ingrediënten op je pizza doen. Denk bijvoorbeeld aan bacon, kip, spinazie, asperges, zoete aardappel of feta. Als jou dat lekker lijkt, dan ga er gewoon voor! Zoek je favoriete pizza van jouw pizzeria op en kijk wat ze daar op de pizza doen.
Je kunt een thema aan je pizzarette hangen. Denk aan American pizza’s; zoals de barbecue chicken, chicken alfredo, creamy bacon of meatball pizza. Of ga juist voor Midden-Oosterse pizza’s. Denk hierbij aan Lahmacun (Turkse pizza), pide’s of Manoushe. De laatste optie die ik je geef is om voor flammkuchen te gaan; pizza van flinterdun deeg dat belegd wordt met creme fraiche en toppings, in plaats van tomatensaus.
Maar je kunt het ook over een volledig andere boeg gooien. Wat dacht je van een zoete pizza? Dan krijg je een soort dessert pizza met bijvoorbeeld mascarpone en chocolade of aardbeien. Of kijk eens naar deze pizza met ananas, mascarpone en pistachenoten van Debs Bakery & Kitchen. Pizza met enkel vers fruit zie je ook steeds meer tegenwoordig, soms vergezeld met wat mascarpone of een bolletje ijs.
Dit bericht is in samenwerking met Pizzarette, lees hier mijn disclaimer.
Volg je me al op social media?
Facebook / Instagram / Pinterest
Of tag @knoeienmetinge.nl of #knoeienmetinge als je iets van mijn blog maakt.
2 reacties
Ziet er goed uit. We gaan voor het doen voor het eerst zondag. Ik ben benieuwd! Bedankt voor de tips.
Fijne jaarwisseling!
Hi Micheile,
Leuk zeg. Dankjewel voor je berichtje!
Groetjes,
Inge