Samen met vriendinnetje en mede-kookliefhebber Manon ging ik de uitdaging aan om Beef Wellington te maken. Ik had hem zelf al een paar keer eerder gemaakt maar dat was al jaren geleden dus het is altijd even spannend om te zien of hij nog steeds goed lukt. Maar gelukt was het zeker! Ik ben zelf normaliter geen fan van rood vlees, ik weet niet precies waarom, maar ik vind het nou eenmaal niet prettig om vlees te eten dat echt nog als een dier uitziet. En voor mij ziet een biefstuk er van binnen nog teveel uit als een dier en daarom eet ik het niet graag. Maar voor deze beef wellington maak ik graag een uitzondering (Ok, ik zorg wel dat ik het kontje eet, want dat is het minste rood).
Doordat je natuurlijk al begint met een stuk bief van goede kwaliteit, is het vlees natuurlijk goed van smaak en lekker mals. Maar uiteraard heeft de manier van bereiden daar ook grote invloed op. En juist deze manier van bereiden zorgt voor een heerlijk mals stukje vlees, dat door de extra ingrediënten een heerlijke & intense smaak krijgt. Lekker zo an sich, maar ook heerlijk met een rode wijnsaus bijvoorbeeld. Uiteraard staat ook deze jongen mooi op tafel tijdens een diner. Serveer bijvoorbeeld met pommes duchesse, of aardappelgratin en boontjes of een salade.
Bereidingstijd: ~ 45min (+1u15 koeltijd + 40min oventijd) Moeilijkheid (1 t/m 5): ****
Ingrediënten voor 4 personen:
- ~600 gram Ossenhaas (of een ander goed stuk bief)
- 400 gram kastanjepaddenstoelen
- 1 zakje gedroogde porcini
- 1 sjalot
- 2 teentjes knoflook
- peterselie
- 2 el mosterd
- 2 pakjes parma- of serranoham
- 1 pakje bladerdeeg (liefst koelvers)
- peper en zout
- 1 el olie
- 1 ei
Extra benodigdheden:
- vleesthermometer
- staafmixer met hakmolen
- huishoudfolie
Stappenplan:
Dep het vlees droog en breng op smaak met peper en zout aan alle kanten.
Verhit een pan met de olie en schroei het vlees aan alle kanten kort dicht zodat er een bruin korstje ontstaat. Haal uit de pan en laat afkoelen. (Gooi de pan niet weg, de vleesrestjes uit de pan zijn goud waard en gebruiken we later weer!)
Was de kastanjechampignons en pel de ui en knoflook. Snij alles grof. Wel intussen ook de porcini in een bakje warm water voor enkele minuten, met zoveel water dat de porcini net onder water staat.
Doe de champignons, ui, knoflook, peterselie en porcini in de hakmolen van de staafmixer en maal fijn. Bewaar het water waar de porcini in geweld heeft.
Neem de pan waar het vlees in gebakken is en doe hier het paddenstoelen mengsel in. Verhit dit op middelhoog vuur voor een minuut of 10-15 onder regelmatig roeren, zodat het grootste deel van het vocht verdampt. Breng op smaak met peper en zout en zet daarna apart tot later.
Spreid 2 vellen met huishoudfolie op de tafel, zorg dat de iets over elkaar heen liggen.
Leg hier de ham dakpansgewijs op, zodat er een groot vierkant ontstaat (zie foto).
Doe hier de mix met de paddenstoelen op en spreid uit. Smeer intussen het vlees in met de mosterd en leg op de paddenstoelenmix. Rol de ham om het vlees heen tot een pakketje. Doe dit met beleid, het moet zo strak mogelijk eromheen zitten. Gebruik de huishoudfolie om hem zo strak mogelijk te maken door de uiteindes ook zo strak mogelijk dicht te draaien. Zorg dat zoveel mogelijk lucht eruit is uiteraard. Leg dit het liefst minstens 1u in de koeling om op te stijven.
Spreid het bladerdeeg uit over huishoudfolie of bakpapier. Ik gebruikte koelvers bladerdeeg, dat is 1 groot vel deeg en zit al op bakpapier. Indien je bladerdeegvellen uit de diepvries gebruikt laat je ze eerst ontdooien, je zult er ongeveer 6 nodig hebben. Leg ze daarna dakpansgewijs over elkaar heen en druk de randjes goed aan zodat je 1 grote lap krijgt (haal uiteraard eerst de folie ervanaf).
Verwarm intussen de oven voor op 180°C.
Haal de in-ham-gerolde-beef uit de koelkast en haal de folie ervanaf. Leg dit op het bladerdeeg en vouw er een pakketje van. Doe ook dit weer zo strak mogelijk, maar zorg dat je deeg niet breekt. Druk de randjes goed dicht, er mag geen lucht bij komen.
Mijn vel bladerdeeg was iets te groot dus ik heb er een beetje vanaf gesneden. Hier heb ik een soort vlecht van gedraaid en als extra versiering bovenop het bladerdeegpakketje gedaan. Je kunt natuurlijk elke versiering aanbrengen die je leuk vindt.
Breek het ei in een schaaltje en klop het los met een vork. Bestrijk het bladerdeeg lichtjes met ei. Leg het pakketje nog 15min in de koeling om het deeg te rusten en bestrijk daarna nogmaals met ei.
Steek de vleesthermometer aan de zijkant in het pakketje, zorg dat de punt van de thermometer ongeveer in het midden van het vlees uitkomt.
Doe de beef wellington in de oven voor ongeveer 40 minuten. Het exacte aantal minuten is afhankelijk van je oven en de grootte van je vlees uiteraard. Indien je de thermometer gebruikt; de kerntemperatuur van je vlees moet ongeveer 52°C zijn. Als je geen thermometer hebt kun je ook zonder doen, maar dan is het wat moeilijker om het exacte resultaat te krijgen, dus dan kan het zijn dat je eindigt met een beef die net iets te rauw of te gaar is. Dat kun je helaas niet aan de buitenkant van het pakketje zien. Daarom adviseer ik toch altijd om een thermometer te gebruiken.
Laat de beef wellington een paar minuten rusten voordat je hem aansnijdt. Hoe langer je hem rust, hoe malser hij zal zijn en hoe minder bloedvocht eruit zal lopen. Max 15min rusten is voldoende. Zoals je ziet op mijn foto ben ik net ietsje te snel geweest met aansnijden waardoor er wat bloed uitliep.
Serveer met rode wijnsaus en bijvoorbeeld boontjes en pommes duchesse, maar ander garnituur kan uiteraard ook.
Smakelijk!
